Ik heb een poster gemaakt voor de Book Poster Show op de Ghent Art Book Fair in 019, Gent. De opdracht was om een associatie te maken met (kunstenaars)boeken. Ik was er mee aan het worstelen omdat ik op een super originele associatie wou komen. Ik vroeg mijzelf af wat het doel is dat mijn poster daar hangt. Ik zag het als een mogelijkheid omzelf te adverteren naar het publiek. Het materiaal dat we collectief beslisten te gebruiken leende zich perfect tot mijn ontwerp. We gebruikten werfborden die bouwbedrijven gebruiken rond hun werf om hunzelf te adverteren.

Onze opdracht was om een uitgave van de HUMO een nieuw ontwerp te geven. Ik bedacht een systeem voor de bladspeigel. Op elke pagina staat de titel van het artikel of onderdelen die op de pagina staan aan de bovenkant van de pagina in 50pt, op dezelfde grootte staat de paginanummer aan de onderkant. De artikels staan in één kolom op het midden van de pagina. Alle afbeeldingen en quotes staan in de marges aan de zijkant van de pagina en op de horizontale midden as over de spread. Ik speelde met de vouw in het midden van de spread, de overgang en verdubbeling van afbeeldingen en sommige afbeeldingen liepen over de marge de pagina in om het geheel een dynamischer gevoel te geven. Omdat de afbeeldingen om de horizontale midden as van de spreads staan, tot de rand komen en het magazine geniet is kun je de andere afbeeldingen op andere pagina's zien, wat een leuk effect geeft en de verschillende pagina's tot een geheel vormt. De TV-gids staat in twee kollomen om een beter overzicht te krijgen. D advertenties zijn behandeld zoals de afbeeldingen, het beeld in de marges en de informatie in het midden. Voor de titels van de advertenties heb ik Brush Script gebruikt om het meer commercieel te doen lijken en zodat ze uit het geheel vallen. Ik wou echt dat de cover leeg is en het stramien toont met de lijnen van de marges, de titel en de paginanummer, maar de docenten waren het hier niet mee eens, zeggende dat het te leeg is en lijkt alsof het niet af is.

Drift is een startende organisatie in het Genste. Het wil een platform zijn voor jonge, lokale podiumkunstenaars. Onze opdracht was een identiteit ontwerpen door middel van geprintte media zoals naamkaartjes, briefpapier, envelopes,… Maar het grootste onderdeel was de website als hun belangrijkste weg voor communicatie en zichzelf toonbaar maken. Omdat het zo'n jonge organisatie is wouden ze iets low-budget. I begon manueel te werken en gebruikte veel handschriften en beletteringen in het begin van het proces. Na een tijd zat ik vast in die methodes en besloot om één element er uit te halen om door te kunnen gaan naar meer drukkende zaken. Ik ging digitaal, maar ik bleef dicht bij mijn initieel startpunt, low-budget. De website is ontwerpen in het verlengde van dat idee. Het is heel minimalistisch en basic. Achteraf gezien zie ik dat trachtte om de website low-budget te doen lijken alsof het geprint zou worden. Ik denk dat dit een interessante verwarring is van mezelf, over hoe ik reflecteer over mijn eigen ideeën betreffende print en digitaal ontwerp. Eens als de website vorm begin te krijgen probeerde ik het idee van de website terug te brengen naar de geprintte media. Met veel gebruik van witruimte en fundamentele typografie samen met het handgeschilderde logo maakte het een samenhangend geheel.

Zes weken lang kregen we elke Dinsdag om 12:00 een nieuwe opdracht. De opdrachten bestonden uit vragen zoals 'Wie is je favoriete artiest?' of 'Wat is je favoriete object?'. We moesten ons ontwerp dan 22 keer printen zodat iedereen van mijn medestudenten een kopie had. De enigste parameters waren de grootte, A4, en onze naam moest in de rechterbovenhoek, 1,2 cm van de rand , in Courier Bold 14 pt in kapitalen staan. Ik heb dit project bijna nooit besproken met de docenten en nam de opdrachten niet zo serieus. Dat zorgde uiteindelijk voor een reeks van vijf brutale en stoutmoedige ontwerpen. In de laatste week was onze opdracht om een kopie te pakken van iedereen zijn werk, een cover ontwerpen en het binden. Op de voorkant heb ik het opdrachtenblad geimiteerd. Op de zijkant had ik een lijst van anagrammen van alle namen gezet.

MINIMA DOCTA is een reeks lezingen en debatten georganiseerd door LUCA School of Arts. Als opdracht kreeg iedereen 2 evenementen waar we de posters voor moesten maken. Het eerste evenement voor mij heette POPCORE: A SITE-SPECIFIC ONGOING PERFOMANCE. Omdat het duidelijk over een site-specific evenement gaat heb ik een foto gebruikt van de locatie, 019 in Gent, omdat het een heel specifieke locatie is in Gent. Met de typografie heb ik gespeeld met het kader dat gevormd wordt door de compositie met de foto op de achtergrond. Ik heb ook een identiteit proberen te maken voor MINIMA DOCTA voor de komende evenementen. Het tweede evenement was een debat rond de problematiek van IS en de vluchtelingencrisis en waar de originatie is van deze problemen. Maar mijn macbook was kapot in die periode. Ik betrok dat ongeluk in mijn proces en werkte voornamelijk analoog. Ik gebruikte de poster voor het vorige evenement als basis. I schreef de titel in mijn beste arabisch en probeerde daarmee een protest-achtige esthetiek over te brengen.

Deze opdracht was gegeven in het tweede jaar van de grafisch ontwerp bachelor op LUCA Gent. Het bevatte veel elementen. We moesten een identiteit ontwerpen voor platen van Deutsche Grammaphon. Zeit en Phaedra van Tangerine Dream waren opgegeven en ik heb dan zelf Rock Action van Mogwai er aan toegevoegd. Ik haalde uit deze muziek de invloeden van klassieke muziek en moderne technieken en muziek. We moesten dan een bestaand lettertype aanpassen voor te gebruiken op de hoezen en filmposter. Ik voegde Bembo, een heel klassiek lettertype, samen met Helvetica Neue, het modernistische lettertype, en creëerde zo een nieuw, hybride lettertype (zie Letters). Eerst zocht ik naar een manier om zowel het klassieke as het moderne ook in het ontwerp te betrekken. Voor het klassiek vertrok ik uit een kader dat rond de informatie staat. Het moderne is eigenlijk per ongeluk gekomen wanneer ik per ongelijk alle kleuren vervangde door gradients en daar mee verder speelde. De identiteit heb ik ook doorgetrokken naar de filmposter voor Firestarter.

Dit was mijn eerst opdracht binnen LUCA Gent. We moesten een tweeluik ontwerpen met een toekomst droom op als onderdeel van het Possible Futures festival in De Vooruit in Gent. Mijn droom toen was om de Wim Crouwel van de 21ste eeuw te worden. Ik was heel ambitieus. Ik gebruikte zijn kalender ontwerp voor onze namen. Om eerlijk te zijn was hij één van de weinige ontwerpers die ik toen kende. Ik bewonder zijn werk nog steeds maar zou hem niet meer willen zijn.